Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 15-02-2017 r. – 0461-ITPB2.4511.987.2016.1.ENB

Opodatkowanie umowy zlecenia

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2016 r. (data wpływu 29 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą zawarła umowę zlecenie. Z tytułu wykonywanego zlecenia zleceniobiorca został objęty obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi oraz ubezpieczeniem zdrowotnym, a wynagrodzenie zostało ustalone w stawkach godzinowych. Zdarza się, że w miesiącu kalendarzowym zleceniodawca dokonuje kilkunastu wypłat na podstawie odrębnie generowanych rachunków do umowy zlecenia.

Dla zleceniobiorcy składki na ubezpieczenia społeczne naliczane są zgodnie z § 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, do których poboru jest zobowiązany Zakład Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2008 r. nr 78, poz. 465, z późn. zm.).

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika.

W związku z tym, iż pojedyncze wypłaty wynagrodzeń w danym miesiącu są bardzo niskie, zdarza się, że składka na ubezpieczenie zdrowotne jest wyższa od kwoty zaliczki na podatek dochodowy i w takim przypadku zgodnie z przepisami zostaje obniżona do wysokości zaliczki na podatek dochodowy, przez co zasadniczo zaliczka na podatek dochodowy wynosi 0 zł.

Gdy zleceniodawca zsumuje wszystkie wypłaty dokonane w danym miesiącu, zazwyczaj okazuje się, że zaliczka na podatek dochodowy jednak wystąpi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokonując kilku wypłat w jednym miesiącu na podstawie odrębnych rachunków do umowy zlecenia zleceniodawca powinien obliczać zaliczkę na podatek z tytułu każdej wypłaty oddzielnie, czy też każdą kolejną wypłatę rozliczać narastająco, tzn. łącznie z wypłatami wcześniejszymi?

Zdaniem Wnioskodawcy, którą również potwierdza Krajowa Informacja Podatkowa w przypadku odrębnych rachunków do umowy zlecenia, zaliczkę na podatek dochodowy należy obliczać z tytułu każdej wypłaty oddzielnie. W przypadku gdy pojedyncze wypłaty wynagrodzeń w danym miesiącu będą bardzo niskie, może się zdarzyć, że zaliczka na podatek dochodowy w ogóle nie wystąpi niezależnie od tego, że po zsumowaniu wszystkich wypłat dokonanych w danym miesiącu zazwyczaj okazuje się, że zleceniodawca byłby obowiązany jako płatnik pobrać zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Na podstawie art. 13 pkt 8 przywołanej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

  1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
  2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł – w wysokości 18% przychodu.

Stosownie zaś do treści art. 41 ust. 1 przywołanej ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ustawy).

Z opisanej we wniosku sytuacji wynika, że osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą zawarła umowę zlecenie. Z tytułu wykonywanego zlecenia zleceniobiorca został objęty obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi oraz ubezpieczeniem zdrowotnym, a wynagrodzenie zostało ustalone w stawkach godzinowych. Zdarza się, że w miesiącu kalendarzowym zleceniodawca dokonuje kilkunastu wypłat na podstawie odrębnie generowanych rachunków do umowy zlecenia.

Dla zleceniobiorcy składki na ubezpieczenia społeczne naliczane są zgodnie z § 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, do których poboru jest zobowiązany Zakład Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2008 r. nr 78, poz. 465, z późn. zm.).

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika.

W związku z tym, iż pojedyncze wypłaty wynagrodzeń w danym miesiącu są bardzo niskie, zdarza się, że składka na ubezpieczenie zdrowotne jest wyższa od kwoty zaliczki na podatek dochodowy i w takim przypadku zgodnie z przepisami zostaje obniżona do wysokości zaliczki na podatek dochodowy, przez co zasadniczo zaliczka na podatek dochodowy wynosi 0 zł.

Gdy zleceniodawca zsumuje wszystkie wypłaty dokonane w danym miesiącu, zazwyczaj okazuje się, że zaliczka na podatek dochodowy jednak wystąpi.

Przenosząc powyższe uregulowania na grunt niniejszej sprawy, wyjaśnić należy, że w sytuacji, gdy wynagrodzenie zostało ustalone w stawkach godzinowych a w umowie zlecenia nie została z góry określona wartość należności przysługującej zleceniobiorcy, wówczas do opodatkowania należności nie znajduje zastosowania wskazany powyżej art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz art. 41 ust. 1 tej ustawy.

Wyjaśnić również należy, iż w przypadku umów zlecenia opodatkowanych na zasadach wynikających z art. 41 ust. 1 ustawy, zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych nie ma charakteru miesięcznego, lecz należna jest od każdej wypłaty czy każdorazowego postawienia przychodu do dyspozycji podatnika.

W konsekwencji w przedstawionej we wniosku sytuacji, zleceniodawca jest zobowiązany naliczać i pobierać zaliczki na podatek dochodowy odrębnie od każdej z dokonywanych wypłat, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, od każdej z wypłat dokonywanych na podstawie odrębnych rachunków zleceniodawca jest zobowiązany jako płatnik pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Dla powyższego, bez znaczenia pozostaje fakt, że w przypadku gdy pojedyncze wypłaty będą bardzo niskie, może się zdarzyć, że zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych obliczona stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy i pomniejszona o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika wyniesie 0 zł.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/

Wyroki / Interpretacje / Stanowiska dla Kadr i Płac

Zostaw komentarz